Lokomotywa - Damfmaszyna - Lokomotiwa - Zeleźnica

Klasyczne dzieło Juliana Tuwima, nie tylko dla dzieci, w `gwarowej` wersji językowej: śląskiej, kaszubskiej i góralskiej.
Na ślonsko godka przełonaczoł - Marek Szołtysek
Przełożënk - Tomasz Fopke
Odmiane góralskom uzdajoł - Franek Bachleda-Księdzulorz

Lokomotywa
Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Buch – jak gorąco!
Uch – jak gorąco!
Puff – jak gorąco!
Uff – jak gorąco! […]

Damfmaszyna
Już damfmaszyna stoi na glajzach,
Srogo jak pieron, tusto jak szpajza:
Czeko jom rajza.
Stoi a fuczy, dycho a dmucho,
Hyc z rozgrzonego jeij basa bucho:
Buch – jaki hyc je!
Uch – jak je gorko!
Puff – sie hajcuje!
Uff – gorko, gorko! […]

Lokomotiwa
Stoji na stacji lokomotiwa,
Cażko, stolemno i mok z ni spłiwo:
Tłesto oliwa.
Stoji i sapie, dmusze i dicho,
Hec z ji rozgrzonego brzecha bucho:
Buch – jak gorąco!
Uch – jak gorąco!
Puff – jak gorąco!
Uff – jak gorąco! […]

Zeleźnica
Stoji na stacyji zeleźnica,
Cięzko, wielgaźno a po niej spływo:
Gęsto maśnica.
Stoji i stęko, sycy i ducho,
Zor z ozgrzotego jej brzucha bucho:
Buch – bo gorąco!
Duch – kielo gorąco!
Puff – jako gorąco!
Uff – jesce gorąco! […]