nieWszystko o straszeniu. Przewodnik dla młodych tropicieli duchów w Polsce

Ponure ruiny zamku odstraszają przypadkowych turyst&oacute,w. Wiekowe drzewa w okalającym go parku pochylają się złowrogo nad zbłąkanymi duszami. Zimne, nieprzyjazne mury nie zachęcają przeciętnego spacerowicza do odkrywania nieznanego, o nie! Straszne potrafią być nie tylko zamki, ale r&oacute,wnież opuszczone kopalnie, podziemia zabytkowych stuletnich kamienic, monumentalne kościoły, a czasami nawet miejski rynek... Takie miejsca bowiem najchętniej na swoje wędr&oacute,wki wybierają duchy. Pojawiają się w dawnych włościach w dzień, spacerują o zmierzchu i nocą, najlepiej podczas księżycowej pełni. A gdy już ktoś się na ducha natknie, uprzejmie jest na powitanie krzyknąć &quot,ratunku!&quot,

Duchy uwielbiają, gdy się ich boimy. Choć trochę. Tak ciut-ciut.

Dreszczyk emocji nie przeszkadza jednak prawdziwym śmiałkom w tropieniu nieziemskich zjaw. To oni odwiedzają słynące z nich okolice, przychodzą niestrudzenie w nocy, z latarkami, skradają się cichutko, rozglądają uważnie wok&oacute,ł siebie i... jeśli mają szczęście, duch się im ukazuje. A jeżeli jeszcze krzykną &quot,ratunku!&quot,, on (albo ona, bo wielu miejsc pilnują białe damy!) postraszy i wszyscy wracają zadowoleni. Duch, bo przecież spełnił sw&oacute,j podstawowy obowiązek straszenia, i odważny tropiciel duch&oacute,w, bo przeżył niesamowitą przygodę, o kt&oacute,rej będzie długo pamiętać i opowiadać.

Gotowi, by stawić czoła strachom i wyruszyć na emocjonujące poszukiwanie zjaw, fantom&oacute,w, widziadeł...?

Szykujcie więc śpiw&oacute,r, latarkę i czekoladę!

Ruszamy tam, dokąd inni boją się zapuszczać! Oto 40 straszliwych miejsc w Polsce, gdzie nie spos&oacute,b nie spotkać ducha.

Ruszamy tam, gdzie straaaszy!

Hu, hu, huuu!