W rozmowie z Janem Skórzyńskim Bronisław Komorowski przedstawia swoją osobistą historię wolności. Opowiada o ciekawych i czasem dramatycznych losach swojej rodziny, o ludziach, wydarzeniach i wyborach, które go ukształtowały.
Bronisław Komorowski mówi o swych kresowych korzeniach, przywołuje barwne postacie z historii rodziny, dla których naturalną powinnością był udział w walce o wolność Polski – wojennej, partyzanckiej bądź konspiracyjnej – gdy sprawa narodowa tego wymagała. Opowiada o swojej działalności opozycyjnej w PRL. Poznajemy go jako uczestnika akcji pomocy represjonowanym robotnikom w Radomiu, organizatora manifestacji patriotycznych, więźnia politycznego, wydawcę, drukarza i kolportera podziemnej literatury. Opisuje przyjaciół z harcerstwa, z Uniwersytetu i ze środowisk niepodległościowych. Wspomina internowanie w obozie w Jaworzu, gdzie zetknął się z ważnymi dla siebie postaciami, jak Tadeusz Mazowiecki i Władysław Bartoszewski.
Opowieść zamyka wejście Bronisława Komorowskiego do służby państwowej wolnej Polski: jako dyrektora w gabinecie ministra Aleksandra Halla, a następnie, jako pierwszego cywilnego wiceministra obrony narodowej, któremu dane było obserwować wycofanie armii sowieckiej z naszego kraju.
Obok wielkiej historii znajdziemy tu także opowieść o radościach i zmartwieniach, jakie towarzyszyły rodzinie Komorowskich, o kłopotach z pracą, wyjazdach na saksy.
Bardzo osobista opowieść o „zwykłym czy niezwykłym, ale na pewno polskim losie”.
Książka to efekt rozmów dwóch absolwentów Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pytał wybitny badacz dziejów opozycji w Polsce Jan Skórzyński, odpowiadał uczestnik wydarzeń, obecny Prezydent RP. W efekcie powstała żywa, pełna anegdot narracja połączona z dystansem wobec siebie i humorem.
