W życiu miłośnikó,w gó,rskich szlakó,w przychodzi taki moment, kiedy przemierzanie Beskidó,w to za mało, a Tatry są zbyt ciasne... Wędrowanie już trochę nudzi, a wspinanie nie fascynuje. Wtedy zaczyna się poszukiwanie nowych możliwości i prędzej czy pó,źniej natrafia się na via ferraty.
Dzięki nim turyści mogą korzystać z urokó,w gó,rskich szlakó,w, a jednocześnie zdobywać wysokie, niedostępne wierzchołki Alp czy Dolomitó,w.
Przy tym nie muszą się wspinać i przechodzić specjalistycznych, długich szkoleń z zakresu asekuracji.
Czym właściwie jest via ferrata? W języku włoskim oznacza żelazną drogę, żelazną perć. Via ferrata pozostaje w sferze szlaku gó,rskiego, ale jest ubezpieczona, to znaczy, że trudniejsze jej fragmenty wyposażono w linę poręczową do asekuracji. A ile jest tych fragmentó,w? Czasem cała droga wymaga asekuracji, a czasem tylko jej odcinek.
Na początek wystarczy wiedzieć, że via ferraty są dostępne niemal dla każdego, kto nie ma lęku przed ekspozycją, kocha gó,rskie krajobrazy oraz ma sportowe zacięcie. Popularność tego rodzaju sportu wzrasta i z roku na rok przybywa miłośnikó,w ",żelaznych dró,g",.
JEZIORO GARDA - FERRATOWY RAJ
Pó,łnocna część jeziora Garda, otoczona Południowymi Alpami Wapiennymi, to mekka wspinaczkowa, niemal raj dla miłośnikó,w gó,rskich aktywności. Jezioro położone jest w połowie drogi między Wenecją a Mediolanem. Rejon gó,rski rozciąga się na pó,łnocy, wzdłuż doliny rzeki Sarche. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Wspinacz, miłośnik gó,r, roweró,w, sportó,w wodnych, jak ró,wnież spacerowicz lubujący się w krętych, starych uliczkach miast.
Krajobraz jest tutaj spektakularny - urokliwe miasteczka oraz lazurowa tafla jeziora, któ,ra znajduje się na wysokości zaledwie 65 m n.p.m., łączy się z alpejskimi szczytami sięgającymi ponad 2000 m. Monti del Garda, któ,rych najwyższym szczytem jest Monte Cadria (2254 m n.p.m.), fascynują ró,żnorodnością krajobrazu. Zbocza gó,r porasta śró,dziemnomorska roślinność, ale w większości są to kilkusetmetrowe wapienne ściany, któ,re skrywają drogi wspinaczkowe i via ferraty.
Rejon oferuje żelazne drogi o ró,żnych trudnościach - od bardzo łatwych po skrajnie trudne. Od sportowych kró,tkich ferrat, po gó,rskie, całodniowe wyprawy. Ró,żnorodność i dostępność dró,g sprawiają, że jest to miejsce dobre zaró,wno dla osó,b początkujących, jak i zaawansowanych. Sprzyja ró,wnież rodzinom z dziećmi.
Łagodny klimat rejonu jeziora Garda czyni go dostępnym niemal przez cały rok. Najlepszą porą na chodzenie po tutejszych via ferratach jest wczesna wiosna (kwiecień, maj) i jesień (wrzesień, październik). Śnieg występuje tylko na kopułach szczytowych, dlatego większość ferrat jest dostępna dla ruchu turystycznego ró,wnież zimą. Latem panują tu dość wysokie temperatury - nawet powyżej 30 stopni C. Jednak i przy takiej pogodzie można ruszać na niektó,re tutejsze szlaki, któ,re są ocienione drzewami, poprowadzone wąwozami lub leżą wysoko w gó,rach.
Każda z opisanych w tym przewodniku via ferrat ma swó,j urok i dostarcza wspaniałych wrażeń. Nie sposó,b wskazać tej najpiękniejszej. Każdy zachwyca się czymś innym. Dla jednych znaczenie ma krajobraz, dla kogoś innego trudność ferraty, a dla jeszcze innych sama droga.
