Jerzy Liebert (1904–1931) - wybitny polski poeta religijny. O jego przeżyciach duchowych możemy mówić na podstawie bogatego – jak na młody wiek – dorobku literackiego. Szczególnym świadectwem są wiersze, obrazujące dramat zmagań poety o obecność wiary w swoim życiu. Sprawę tę traktował bardzo poważnie. Poszukiwanie odpowiedzi na pytania o sens istnienia, o kształt relacji z Bogiem pojawia się zwykle jako problem zasadniczy w każdym pokoleniu młodych ludzi. Stąd ponadczasowa wartość poezji Lieberta, podejmującego próbę jego rozwiązania.
Niezastąpionym przyjacielem i powiernikiem Jerzego była Agnieszka (Bronisława) Wajngold, szukająca – podobnie jak on – swojej drogi do Chrystusa. Adresatka listów Lieberta, uznanych za jeden z najznakomitszych zbiorów epistolograficznych. Odnalazła ją w powołaniu zakonnym.
Poezję Lieberta, od strony artystycznej – nad wiek dojrzałą, wyróżnia franciszkańska prostota i przejrzystość. Wrażliwym piórem artysty, przekazuje delikatne odcienie uczuć i myśli, zarówno w wierszach jak też w listach do Agnieszki. Świadectwem dojrzałości artystycznej jego poezji jest m.in. muzyczność wierszy, znakomicie zsynchronizowana z ich treścią.
