Christiania to opowieść o Polakach umieszczonych przez los w wiedeńskiej scenerii, w wyrafinowany sposób balansująca między humorem, a rozgoryczeniem. Jej autor, uwodząc czytelnika, prowadzi go na manowce prawdy i pokazuje zarówno tragiczne, jak i groteskowe strony eschatologicznego konfliktu dobra ze złem. Pomaga mu w tym doskonały zmysł obserwacji, dbałość o szczegóły oraz świadomość tego, iż niechęć do wyrażania uczuć jest w gruncie rzeczy kamuflażem intensywnych emocji. Bolesna codzienność bohaterów książki, wśród których odnajdujemy archetypalne postaci: Obcego, Innego i Przybysza, w konfrontacji ze sferą doznań ostatecznych, ujawnia w przejmujący sposób dwa sprzeczne wymiary ludzkiej kondycji: egzystencjalną mizerię i tęsknotę za wzniosłością.
