Artylerzysta Piłsudskiego Wspomnienia gen. Jana Chmurowicza

Marszałek Józef Piłsudski podczas jednego ze spotkań z płk. Janem Chmurowiczem powiedział, że ten powinien nazywać się Wesołowski, a nie Chmurowicz. Spowodowane to było tym, iż przyszły generał miał serdeczny stosunek do otaczających go ludzi. Służbę wojskową Chmurowicz rozpoczął w c.k. armii, w 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Od tego czasu rozpoczął swoją drogę na szczyt w polskiej armii. W 1931 r. został mianowany II dowódcą piechoty dywizyjnej w 20 DP. Było to pierwsze tego typu stanowisko i ewenement w całym Wojsku Polskim. Trzy lata później jako artylerzysta objął dowództwo 15 DP. W 1935 r. otrzymał awans generalski. W 1937 r. został zastępcą dowódcy DOK X. We wrześniu 1939 r. bronił Przemyśla. Po kapitulacji dostał się do niemieckiej niewoli. W oflagu jenieckim w Woldenbergu sprawował funkcję Konspiracyjnego Dowódcy Obozu. Po wojnie wrócił do Krakowa, gdzie zamieszkał z córką. Nie przywrócono go do służby w nowej rzeczywistości .
Wspomnienia gen. Chmurowicza przeleżały w archiwach wiele lat. O generale zapomniano, nawet tam, gdzie był Honorowym Obywatelem. Dzięki tym wspomnieniom przywracamy na należne miejsce w naszej historii.