Delfin. Mateusz Morawiecki

Gdy w 2006 roku Mateusz Morawiecki wystartował w konkursie na prezesa Zarządu Banku Zachodniego WBK, dawano mu niewielkie szanse na zwycięstwo. Wygrał, bo jego wizja zachwyciła irlandzkich właścicieli. Była nierealna, oderwana od rzeczywistości i rynkowych realiów, ale doskonale trafiała w gusta odbiorców. Dziewięć lat później, wykorzystując tę samą filozofię, Morawiecki uwiódł najpierw Jarosława Kaczyńskiego, a później elektorat Prawa i Sprawiedliwości i nawet część przedsiębiorców. Idealny depozytariusz post-prawdy.

Kim jest Mateusz Morawiecki? Politykiem, który ma nadać PiS-owi europejskiego sznytu, czy człowiekiem, który z wściekłością zrywa serduszko Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy naklejone na służbowym samochodzie jego współpracownika? Krytykiem zagranicznego kapitału, czy tym, który w trosce o swoją karierę – jako jedyny Polak zasiadający z Zarządzie BZ WBK – głosuje za wprowadzeniem rozwiązania niekorzystnego z punktu widzenia polskiego systemu podatkowego, bo tego życzy sobie zachodni inwestor?

Nad jego warszawskim domem nieustannie powiewa biało-czerwona flaga, a on sam twierdzi, że „napędza go miłość do Polski”. Ale karierę zawdzięcza zagranicznemu kapitałowi. Raz twierdzi, że powinniśmy sprowadzić do Polski biedne rodziny z Afryki, a innym razem – widząc wycieczkę Japończyków – stwierdza: „Tych to bym wszystkich powyrzynał”. Tańczy przed ojcem Rydzykiem i przeklina jak szewc. Jakie poglądy ma „delfin” PiS-u, który ma szansę stać się następcą Jarosława Kaczyńskiego?

Piotr Gajdziński
Dziennikarz związany z miesięcznikiem „Odra” i dziennikiem „Rzeczpospolita”. Publikował również w „Polityce”, „Tygodniku Powszechnym”, „Wprost”, w którym był szefem działu krajowego, „Miesięczniku Rzeczpospolitej”, „Życiu Gospodarczym”.
Autor biografii: Władysława Gomułki „Gomułka. Dyktatura ciemniaków”, Edwarda Gierka „Gierek. Człowiek z węgla” i Wojciecha Jaruzelskiego „Czerwony Ślepowron”, a także książek „Sztuka przywództwa. Piłsudski”, „Anatomia zbrodni nieukaranej” oraz „Imperium plotki”.
W latach 1999-2010 Gajdziński był rzecznikiem prasowym najpierw Wielkopolskiego Banku Kredytowego, a następnie Banku Zachodniego WBK. Od 2007 do 2010 roku ściśle współpracował z Mateuszem Morawieckim.

Jakub N. Gajdziński
Dziennikarz i politolog. Absolwent Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, Yeditepe Universitesi w Stambule.
Wielokrotnie podejmował temat ruchów społecznych i ich wpływu na współczesne systemy demo-liberalne, m.in. na Międzynarodowym Kongresie Socjologicznym w Uppsali w 2013 roku. Publikował w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Głosie Wielkopolskim”. Laureat nagrody poznańskiego oddziału SDP.
Współautor książek „Edukacja Obywatelska. Rekonstrukcje-krytyka-interpretacje”, „Ekonomiczno-zarządcze problemy w gospodarce” i „Społeczeństwo sieciowe – między wolnością a zniewoleniem”.