Cytrynowożółty tulipan w czystym czerwonym polu, matka, która sądziła, że będzie żyć, a nie że ocaleje, ojciec, który wierzył w opór, małpa w klatce, śniąca o innych zamknięciach, śmierć Razan al-Najjar, dwudziestojednoletniej palestyńskiej pielęgniarki, Judy, która zaczyna nową pracę, szukanie sobie miejsca, gdy nigdzie się nie przynależy, jej ciało, usta domagające się uwagi, wierna śmierć, która trzyma się blisko, smaży jajecznicę, odkłada na miejsce maszynę do pisania, der klang / dźwięk, dos wort / słowo, di cung / język, dos loszn / mowa, di trern / łzy, dinozaury i większe sprawy,stara zmęczona poetka, która mówi „Dam ci cynk: / Umieramy. Kropka”.Irena Klepfisz urodziła się w 1941 roku w getcie warszawskim, gdzie drugiego dnia powstania zginął jej ojciec. Po wojnie wraz z matką wyemigrowała do Szwecji, następnie do Stanów Zjednoczonych. Do dziś mieszka w Nowym Jorku. Jest Żydówką i lesbijką. Jidyszystką, feministką i aktywistką. Działa m.in. na rzecz praw mniejszości seksualnych i etnicznych oraz pokoju w Palestynie.