Polskie armaty przeciwlotnicze 75 mm wz. 36/37 oraz 40 mm Bofors. Seria Typy Broni i Uzbrojenia. Zeszyt 183

Armata przeciwlotnicza (plot.) kal. 75 mm wz. 36 St. była jednym ze szczytowych osiągnięć polskiej misji technicznej okresu międzywojennego. Jej konstrukcja opracowana została przez specjalistów ze Starachowickich Zakładów Górniczych S.A. i stanowi dowód wysokiego poziomu przemysłu obronnego II Rzeczypospolitej i ówczesnych polskich kadr naukowo-technicznych. Stworzony od podstaw w wyniszczonym wojną kraju sektor zbrojeniowy dał po dwudziestu latach produkt o najwyższej jakości, porównywalny, a nawet przewyższający analogiczny sprzęt wytwarzany poza granicą. Do września 1939 r. zdołano wyprodukować jedynie 52 takie armaty, a mimo to żołnierze posługujący się ta bronią odnieśli w czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 r. wiele sukcesów.
Świetnie spisywała się w Wojsku Polskim również armata plot. kal. 40 mm wz. 36 Bofors, znajdująca się w wyposażeniu od połowy 1936 roku. Do 1 września 1939 r. wojsko otrzymało 358 armat tego typu. W wojnie obronnej zdały one w pełni egzamin bojowy.