W latach 1942–1944 wszyscy (poza Władysławem Gomułką) członkowie kierownictwa Polskiej Partii Robotniczej i Armii Ludowej byli agentami sowieckiego wywiadu. Ci z nich, którzy przeżyli wojnę, zajmowali najwyższe stanowiska państwowe. Działalność agenturalną prowadziły struktury tzw. wywiadu partyjnego, siatek Skonieckiego i Karawackiego, a także grupy specjalnej Kasmana. Szczególne „zasługi” w rozpracowaniu Polskiego Państwa Podziemnego mieli: Bierut, Rola-Żymierski, Hrynkiewicz i Ritter-Jastrzębski. Wszystkie sprawy opisane w tej książce były ściśle tajne do 1989 r., a później zmieniła się koniunktura polityczna i historycy, poza nielicznymi, nie podejmowali badań w tym zakresie. Dodatkowym utrudnieniem w poznaniu aktywności sowieckiej agentury w Polsce jest brak dostępu do najważniejszych dokumentów na ten temat, przechowywanych w archiwach rosyjskich.
