Józefa Lis-Błońska. Ucieczka z Twierdzy `Bobrujsk`

Józefa Lis-Błońska (1900-1970) reprezentuje pokolenie, które dwukrotnie walczyło o niepodległość swojej Ojczyzny. Różne były postawy Polaków, którzy przeżyli dwie wojny. Ona zasłużyła na miano niezłomnej. Jej los był ściśle związany z losem Polski. W życiu osobistym przeżywała wzloty i upadki, ale zawsze była patriotką i nigdy nie zmieniła swoich poglądów. Bohaterka wojny polsko-bolszewickiej. Działaczka nielegalnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Mińsku Litewskim. Nie zważając na bolszewików, wykonywała wiele niebezpiecznych zadań. Po nieudanej próbie uwolnienia Mateusza Stefanowskiego „Żywego”, komendanta POW, z Twierdzy w Bobrujsku wsławiła się brawurową ucieczką z miasta, wiedząc, że bolszewicy wyznaczyli za jej głowę nagrodę. Za swoje czyny została odznaczona Orderem Virtuti Militari. W okresie II RP znana działaczka społeczna i dziennikarka. Podczas II wojny światowej działała w konspiracyjnej organizacji – Związek Syndykalistów Polskich. Znów oddała się z zaangażowaniem niebezpiecznym zadaniom, m.in. ukrywała u siebie Żydówkę. W czasie Powstania Warszawskiego służyła w pomocy cywilnej w Śródmieściu. Po wojnie podjęła pracę w Polskim Radiu, gdzie usiłowała przekazać słuchaczom prawdę o bohaterach wojennych, Powstaniu Warszawskim i wyzwalaniu ziem polskich przez wojska sowieckie. Z powodu takiej postawy została zwolniona z pracy. Na zawsze pozostała wierna swym antykomunistycznym poglądom.