Pisma wybrane (Studia o Kasjodorze)

Niektóre z dzieł Kasjodora cieszyły się wielkim powodzeniem w średnio­wieczu. Znają je Grzegorz Wielki, czerpie w nich Izydor z Sewilli, Paweł Dia­kon, Raban Maur, później Aurelian z Reomé, Réginon z Prümm, a wielka ilość rękopisów niektórych jego dzieł jak Institutiones świadczy o ich popularności. Została także idea przewodnia jego działalności, że kultura świecka służy do lepszego zrozumienia największego dzieła, Pisma Świętego. I ta jego nauka po­zostaje żywa do dziś. Kasjodor (Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus Senator) (ok. 485-580), pisarz, historyk, filozof i teolog chrześcijański. Urodził się w zamożnej rodzinie patrycjuszowskiej, otrzymał wszechstronne klasyczne wykształcenie, prawdopodobnie w Rzymie. Na dworze władców ostrogockich (głównie Teodoryka Wielkiego) w Rawennie pełnił wysokie stanowiska urzędnicze, z funkcją dowódcy gwardii królewskiej włącznie. Zwalczał wpływy bizantyjskie i próby restauracji Cesarstwa Rzymskiego. Po zdobyciu Rawenny przez cesarza Belizariusza, został wywieziony do Konstantynopola. Po powrocie z niewoli, przeniósł się do rodzinnej Kalabrii i zajął działalnością naukową i pisarską. W roku 538 założył klasztor Vivarium wg reguły benedyktyńskiej. Mnisi zbierali tam i kultywowali intelektualne pozostałości po rzymskiej cywilizacji, m.in. przepisując starożytne rękopisy.