Anarchia, państwo i utopia

Robert Nozick (1938-2002) należał do najbardziej znanych amerykańskich filozofów polityki, chociaż wczesne dzieło &quot,Anarchia, państwo i utopia&quot, (1974) było praktycznie jego jedyną publikacją w tej dziedzinie. Później, jako profesor Harvardu, zajmował się epistemologią i teorią racjonalności. W &quot,Anarchii&quot, zarysowuje z pozycji libertarianizmu swoje rozumienie i uzasadnienie państwa. Locke, Kant i Rawls to główne postacie z dziejów filozofii politycznej, do których nawiązuje, a z Rawlsem spiera się o rozumienie sprawiedliwości. Słynna stała się stworzona przez Nozicka i przedstawiona w tym tomie teoria &quot,państwa minimalnego&quot,, ograniczonego do bardzo specjalnych, ochronnych funkcji. Wszelkie &quot,większe&quot, państwo wykracza już poza naturalną zasadność. Własność pozyskana dzięki &quot,wolnej wymianie&quot, jest sprawiedliwa, nawet jeśli prowadzi do nierówności społecznych. Te idee oraz żywy język i żywa myśl, za pomocą których zostały przedstawione, zyskały sobie uznanie wśród neokonserwatywnych przeciwników &quot,państwa opiekuńczego&quot,, chociaż Nozickowi, w przeciwieństwie do Rawlsa, obce były konserwatywne koncepcje moralnych podwalin państwa liberalnego. Jego książka jest mimo zmiennych mód politycznych nadal atrakcyjna intelektualnie i stopniowo staje się klasyką nie mniej niż traktaty Locke',a. &quot,Times Literary Supplement&quot, umieścił ją na liście stu najbardziej wpływowych książek XX wieku.