Język polski? Chcę i mogę! Część 2 A1+

Podręcznik do nauki języka polskiego jako obcego pod tytułem: Język polski – chcę i mogę! w dwóch powiązanych ze sobą merytorycznie i kompozycyjnie częściach, jest propozycją przeznaczoną dla poziomu A1 (ESOKJ, 2003), adresowaną przede wszystkim do osób dorosłych, choć może być też wykorzystywany w pracy z młodzieżą. Książka jest owocem doświadczeń autorek zebranych w trakcie wieloletniej pracy z grupami początkującymi na różnego typu kursach w Uniwersytecie Jagiellońskim, w Międzynarodowym Centrum Kształcenia Politechniki Krakowskiej oraz w szkołach prywatnych. Koncepcja podręcznika wpisuje się w nurt podejścia komunikacyjnego. Celem nauczania w tym podejściu jest rozwijanie kompetencji komunikacyjnej uczących się, rozumianej jako umiejętność posługiwania się językiem obcym poprawnie pod względem językowym i adekwatnie do kontekstu sytuacyjnego. Ważny więc jest zarówno rozwój sprawności językowych (słuchania, mówienia, pisania i czytania), jak i leżących u ich podłoża – kompetencji lingwistycznych (gramatycznej, leksykalnej, fonologicznej i ortograficznej), o co zadbano w przygotowywanej pozycji. Podręcznik składa się z 15 jednostek, podzielonych na dwie części (pierwsza część ma 9 jednostek podstawowych i 3 powtórzeniowe, druga – 6 jednostek podstawowych i 2 powtórzeniowe oraz suplement, w którym, oprócz wielorakich ćwiczeń gramatycznych i słownikowych, jest kilka tekstów do czytania, pomyślanych jako materiały dodatkowe dla uczącego i uczącego się). Po każdych trzech jednostkach zamieszczono lekcję powtórzeniową, która pozwala nauczycielowi, i uczącym się monitorować przebieg i efektywność procesu kształcenia. W każdej lekcji, oprócz tekstów, dialogów, sytuacji komunikacyjnych, znajduje się duża liczba ćwiczeń językowych i sprawnościowych (jest ich w zależności od tematu od 20 do ok. 30). Ostatnia jednostka, w obydwu częściach, bez numeru, nosi tytuł Świętujemy w Polsce! Jej fragmenty mogą zostać wykorzystane w dowolnym momencie kursu – moment ten wyznaczą bądź potrzeby, bądź rytm roku. W jednostce tej znalazły się informacje o polskich tradycjach, świętach i sposobach ich obchodzenia. Treści socjokulturowe znajdują się w całym podręczniku – uczący się towarzyszą w codziennym życiu rodzinie Różyckich, ich krewnym oraz przyjaciołom i znajomym. Do każdej niemal lekcji wplecione też zostały różne materiały autentyczne, m.in. reklamy, ulotki, bilety oraz formularze, które należy wypełnić on-line (...). Opracowanie graficzne jednostek, bogate w kolory, lecz nie przekrzyczane, ma za zadanie wspierać proces przyswajania wiedzy. Grafika wyraźnie nawiązuje do znanej uczącym się grafiki Facebooka, bloga i innych form współczesnej komunikacji. Do podręcznika dołączony został materiał dźwiękowy, tj. nagrania tekstów i dialogów z poszczególnych lekcji, a także niektórych ćwiczeń (nagrany materiał jest sygnalizowany ikonką). Jego integralną częścią jest też zeszyt ćwiczeń, w którym znajdują się rozmaite zadania gramatyczne, słownikowe oraz kształtujące umiejętność poprawnego zapisu i komponowania prostych tekstów. Zeszyt uzupełniają gry językowe, plansze, dodatkowe teksty do czytania (bez ćwiczeń) oparte na tekstach autentycznych, które można wykorzystywać zarówno na zajęciach, jak i w pracy indywidualnej (domowej). Wyróżnikami przygotowywanego podręcznika, gdy zestawić go z innymi pomocami przeznaczonymi dla początkujących, są: - nieco bardziej rozbudowany komponent gramatyczny, - oparcie leksykalnych treści nauczania na korpusie słownictwa opracowanym na listach frekwencyjnych opracowanych na potrzeby dydaktyki języka polskiego jako obcego, uwspółcześnionych przez A. Seretny, - nauczanie podsystemów języka i sprawności językowych w układzie zintegrowanym. Integrowanie podsystemów i sprawności, które zastosowano w niniejszym podręczniku, nie tylko pozostaje w zgodzie z rzeczywistym charakterem naturalnej komunikacji, umożliwia uczącym się sprawniejsze i bardziej efektywne opanowywanie języka. Dzięki wielokrotnemu i zróżnicowanemu kontaktowi z materiałem językowym może on bowiem zostać głębiej zinternalizowany. Fragment Wstępu