Praca ta jest kontynuacją dociekań zapoczątkowanych w publikacjach: Życie. Koncepcja emergentystyczna (PWN 2013), Życie. System biologiczny (PWN 2016), Informacyjny wymiar wszechświata, życia i człowieka (PWN 2020), w których Autor ukazuje rolę nauk biologicznych w poznawaniu życia, podaje klasyfikację stanowisk interpretujących proces życia, zajmuje się pochodzeniem i naturą życia, przedstawia definicje życia i wybrane koncepcje życia oraz stara się uzasadnić, że kategoria informacji daje szansę na wyjaśnienie organizacji wszechświata, życia i człowieka, bowiem informacja jest fundamentalnym składnikiem wszelkiej organizacji, ma ona wymiar immanentny, urealnia organizację od wewnątrz. Uniwersalny wymiar informacji sprawia, że stosuje się ją do świata nieożywionego i ożywionego.
Książka Informacja kodem przyrody koncentruje się na problemach, jakie się ukazują przy rozszyfrowywaniu organizacji przyrody. Opracowanie zawiera odniesienia do wielu fundamentalnych pytań z zakresu powstania, kształtowania się oraz rozwoju złożonego kompleksu, jakim jest przyroda, a szerzej – biosfera. Tu także dominującą rolę w wyjaśnianiu biokompleksu przyrody i interpretacji świata odgrywa kategoria informacji – na równi z materią i energią. Akcentując rolę informacji w organizacji przyrody, nie poszukujemy nowego prawa, poszukujemy natomiast algorytmu jej złożoności.
Dokonujemy analizy pod kątem użyteczności informacji w zrozumieniu organizacji strukturalno-funkcjonalnej osobliwego kompleksu organizacyjnego – przyrody. W naukach przyrodniczych zaczyna dominować przekonanie, że informacja jest istotnym składnikiem świata. Zdajemy sobie sprawę, że rozbudowanie strategii badawczej przyrody o element informacji ma konsekwencje merytoryczne i metodologiczne. W konstruowanych koncepcjach nauki zauważamy tendencję do akceptacji pluralizmu metodologicznego, różnych strategii badawczych. Wydaje się, że głębsze poznanie systemów budujących organizację przyrody osiągniemy, wykorzystując kategorię informacji i jednocześnie nie negując dominującego ewolucyjnego obrazu przyrody. W strategii badawczej zaczyna dominować interdyscyplinarność, prowadząc ku holistycznej wizji przyrody. Przy wskazywaniu na złożoność, kompleksowość i różnorodność form, użyteczna wydaje się aplikacja informacji, jako podstawowego algorytmy kompleksu przyrodniczego.
