Białe noce

On – samotnik, żyjący bardziej w świecie marzeń niż realnych relacji. Ona – młoda kobieta, czekająca na kogoś, kto może nigdy nie wróci. Spotykają się przypadkiem na moście rozświetlonym białymi nocami Petersburga. Przez kilka wspólnych wieczorów rodzi się między nimi wyjątkowa więź – piękna i... być może tylko chwilowa.

Dostojewski, nazywając swój utwór „,powieścią sentymentalną ze wspomnień marzyciela“,, z mistrzowską subtelnością ukazuje kruchość ludzkich uczuć i głębię emocji skrywanych pod powierzchnią codzienności. Białe noce to historia, w której mieści się pełne spektrum ludzkich doświadczeń – od nadziei po rozczarowanie, od iluzji po brutalną prawdę.