Riley Thorn i powiew przeszłości

Trudne lato wreszcie dobiegło końca. Riley Thorn sądziła, że jej kłopoty r&oacute,wnież. Dopiero co wraz ze swoim chłopakiem Nickiem wprowadziła się do domu, kt&oacute,ry kiedyś był miejscem zbrodni i wymagał solidnego remontu. Przynajmniej nie znaleźli w nim żadnych nowych zwłok, co już było plusem. Riley pozwoliła więc sobie na optymizm... Przedwcześnie.

Nick, z zawodu prywatny detektyw, zabrał się do wyjaśniania sprawy sprzed lat. Tajemnica z przeszłości pochłaniała go bez reszty, nie pozostawiając czasu na sen, a nawet regularny prysznic. Riley postanowiła zatem sama doprowadzić dom do porządku i utrzymać w ryzach niesfornych sąsiad&oacute,w, kt&oacute,rzy, nieproszeni, składali im wizyty w najdziwniejszych porach. Jednak ten kr&oacute,tki czas normalności szybko się skończył. Kt&oacute,regoś dnia nieznajoma kobieta poczęstowała Riley czekoladkami (miłe, prawda?), a zaraz potem ją porwała! Jako jasnowidzka, Riley powinna była sobie poradzić z trudną sytuacją, ale tym razem jej własne moce ją zawiodły. Porwanie okazało się zaledwie preludium. Wkr&oacute,tce na progu domu Riley i Nicka stanął mężczyzna z kopertą i oznajmił, że ma dla nich wiadomość.

Kiedy oboje zapoznali się z makabryczną zawartością przesyłki, zrozumieli, że niezależnie od okoliczności muszą jak najszybciej rozwiązać zagadkę kryminalną. Czy to możliwe bez zdolności parapsychicznych Riley? A może przyjęcie urodzinowe z prawdziwą niespodzianką, panna Penny w roli partnerki biznesowej Nicka i przypadkowe podpalenie jednak ich przerosną?

Czy bez nadprzyrodzonych mocy rozwiążesz sekret przeszłości?

&quot,- Tęsknię za tobą - wyznała.

- Jak możesz za mną tęsknić? Mieszkamy razem. Pracujemy razem. Uprawiamy razem seks - droczył się z nią.

- Byłeś... zajęty.

Przebył dzielącą ich przestrzeń.

Riley Thorn ucieleśniała wszystko, czego wcześniej nawet nie wiedział, że pragnie. Wszystko, na co swoim zdaniem nie zasługiwał. I jak tylko odnajdzie Beth i sprowadzi ją do domu, dopilnuje, żeby Riley dowiedziała się, co dokładnie do niej czuje.
Zaczepił palcem o g&oacute,rny skraj jej koszulki i odchylił go, chcąc zobaczyć kolor biustonosza. Dopasowany, czerwony.

- Nie jestem zbyt zajęty, żeby cię docenić - powiedział.

- Czy m&oacute,wisz do mojego biustu?

- Odsuń się od piersi, Nick&quot,

fragment książki