Dynamika ujeżdżenia: gdy dwa kręgosłupy tworzą jedność

Przeczytałem od deski do deski i jestem zachwycony. Łapię się na tym, że często cytuję tę książkę, ucząc na kursach i sympozjach.

Carl Hester, wielokrotny medalista olimpijski w ujeżdżeniu

Zrównoważony i wspierający konia dosiad jest podstawą udanego partnerstwa konia i jeźdźca. Beth Baumert podejmuje ten dość złożony temat, ekspercko wyjaśniając dynamikę utrzymywania równowagi przez jeźdźca oraz zastosowanie pozytywnego napięcia w tworzeniu „linii mocy”. W drugiej części omawia ten sam temat z perspektywy budowy i zachowań konia, ponownie podając wiele przykładów i sugerując ćwiczenia. Następnie po mistrzowsku łączy wcześniejsze tematy w jeden i demonstruje magię dwóch kręgosłupów układających się w jednej linii dla wspólnego dobra konia i jeźdźca.

Z pokorą przyznaję, że dzięki niej nawet dla mnie pewne tematy stały się jaśniejsze, choć przez całe życie zajmuję się ujeżdżaniem. Książka Beth to równowartość niezliczonych kursów prowadzonych przez najlepszych na świecie trenerów.

z Przedmowy: Axel Steiner, sędzia ujeżdżenia FEI 5*, obecny sędzia ujeżdżenia klasy „S” USEF, członek komitetu programu klasy „L” USDF

Natura nie przewidziała, że koń będzie dźwigał na swoich plecach człowieka. Kręgosłup konia wyspecjalizował się w drodze ewolucji nie w dźwiganiu ciężaru, ale w umożliwianiu koniowi maksymalnie szybkiego biegu. Na szczęście świadomy jeździec, wykorzystując naturalne właściwości kręgosłupa konia, może sprawić, że mimo dodatkowego ciężaru będzie on funkcjonował w pełni sprawnie.

Książka pozwoli lepiej zrozumieć rolę dosiadu (dosiad – „miejsce, gdzie spotykają się dwa kręgosłupy”) i rozwiać wątpliwości, co w praktyce oznacza często używane określenie „jechanie konia od dosiadu”. Człowiek – doskonaląc się w umiejętnościach jeździeckich i wykorzystując całą wiedzę o budowie i zachowaniu koni – jest w stanie spowodować, iż dwa kręgosłupy (koński i ludzki) będą podczas jazdy wchodzić w interakcję i osiągną harmonię.

Wojciech Mickunas

Na grzbiecie konia dzieją się rzeczy magiczne. Nie jest tak za każdym razem, ale może się zdarzać, kiedy koń i jeździec stają się jednością. Ich kręgosłupy spotykają się w idealnej równowadze, umysły osiągają doskonałe porozumienie, a obydwoje poruszają się w cudownej harmonii. Magia może mieć miejsce, kiedy koń jest szkolony (zarówno fizycznie, jak i mentalnie) z uwzględnieniem jego natury – jeździec pomaga mu używać jego ciała w naturalny sposób, koń pracuje swobodnie i chętnie dla jeźdźca, który doskonale panuje nad swoją równowagą. To właśnie nazywam „dynamiką ujeżdżenia”, a kiedy ona działa, mięśnie konia są wykorzystywane w sposób, który powoduje poprawę jego giętkości i wzmocnienie, a także zapewnia mu dłuższe życie w zdrowiu. Pod względem umysłowym wierzchowiec czuje się wolny i niczym nie ograniczany. To odnosi się do wszelkich ras koni, trenowanych w każdej możliwej dyscyplinie jeździeckiej.

z Wprowadzenia

Jakąkolwiek dyscypliną jeździecką się zajmujesz, czy to western, skoki, czy jazda na kucach – zachęcam, żebyś pogłębił swoją wiedzę na temat dresażu i stosował ją podczas szkolenia, choćby dlatego, by zachować jego logikę. Mam to szczęście, że w trakcie całej mojej kariery jeździeckiej i trenerskiej nigdy nie stosowałem treningu skokowego bez pracy na czworoboku. Ale tak było w moim własnym, małym świecie. Dzisiejszych jeźdźców stanowczo za bardzo pochłania wygląd i współzawodnictwo. Nawet czołowi zawodnicy jakimś sposobem utracili to, co wielcy mistrzowie wiedzieli wieki temu! Każdy jeździec musi znać podstawowe zasady ujeżdżenia.

George Morris, były szef amerykańskiej reprezentacji w skokach przez przeszkody