Puszczający krewkę

Gdy cię już nie widzę,o miłości rozpisuję się.Teraz już wiem, żeserce to nic innegojak zużyty autobus pełen pasażerów.Z człowieka ma jedyniewłosowate naczynia,jamę pełną przetworzonego jedzenia.„Puszczający krewkę” to zbiór wierszy będących osobistym i refleksyjnym przekazem. Autorka porusza w utworach trudne tematy związane z cierpieniem, byciem nieakceptowanym, szukaniem nadziei. Opisywana przez nią codzienność jest wypełniona strachem i przemocą, naznaczona walką, a samo życie rozumiane jest jako zbiór okoliczności.Karolina Kaczkowska w wyrafinowany sposób uwydatnia doznania nie tylko ducha, ale też ciała, kładąc akcent na fizjologię, biologiczność i odsłonięcie fizycznej głębi, w której wybrzmiewa „pomruk organów” człowieka.Wydobywając na wierzch w warstwie języka pojęcia związane z organicznością i cielesnością, Autorka wprowadza Czytelnika w świat wewnętrznych przeżyć, należących do jednostki wyobcowanej i przytłoczonej marnością otaczającej rzeczywistości.