Wielki Szlak Himalajski. Indie, Pakistan, Bhutan

Wiedza potoczna jest sumą uproszczeń. M&oacute,wimy: Himalaje, myślimy: Nepal. Tak zapewne odpowie dziewięć na dziesięć os&oacute,b pytanych o położenie najwyższych g&oacute,r świata. Z jednej strony trudno się dziwić: spośr&oacute,d czternastu ziemskich ośmiotysięcznik&oacute,w w Nepalu jest ich aż osiem. Jednak Himalaje to potężny g&oacute,rski łańcuch o długości ponad dw&oacute,ch i p&oacute,ł tysiąca kilometr&oacute,w, z czego na terytorium Nepalu przypada mniej więcej jedna trzecia. Czy można zatem m&oacute,wić o przejściu Himalaj&oacute,w bez zawitania do Indii, Pakistanu i Bhutanu?

Prawdą jest, że nazwa Wielki Szlak Himalajski według pierwotnych założeń odnosi się do &quot,długodystansowego szlaku trekkingowego obejmującego łącznie około 1700 kilometr&oacute,w od wschodniego do zachodniego krańca Nepalu&quot,. Tyle m&oacute,wi o nim Wikipedia. I tę właśnie trasę w 2015 roku przeszli Joanna Lipowczan i Bartosz Malinowski. Dokonali tego jako pierwsi Polacy, a swoje doświadczenia opisali w książce Wielki Szlak Himalajski. 120 dni pieszej wędr&oacute,wki przez Nepal. Mogliby spokojnie cieszyć się sukcesem, odbyli wszak jedną z najtrudniejszych marszrut świata. A jednak coś kazało obojgu wr&oacute,cić w Himalaje i ponownie przeżywać trudy pieszej wędr&oacute,wki. Tym razem w g&oacute,rach Indii, Pakistanu i Bhutanu. Ich relację z przejścia tej części szlaku znajdziesz w książce.

W trakcie czterech wypraw - nepalskiej, indyjskiej, pakistańskiej i bhutańskiej - zdobywcy Wielkiego Szlaku Himalajskiego przeszli w sumie 3600 kilometr&oacute,w i pokonali około 100 wysokich przełęczy w 284 dni.