„Czarna” jest kobieta wygenerowaną spośród tysięcy innych. Zmaga się z codziennym życiem, zwykłymi problemami. Jedno nieudane małżeństwo, drugie bolesne, a chusteczką na łzy jest trójka cudownych dzieci. Jest mimo wszystkich ciosów, jakich nie szczędzi jej życie, bohaterką, wierną swoim ideałom romantyczką. Zrzędzi, płacze, nie zgadza się, cierpi i… znowu ufa, dalej kocha. Jest niereformowalna. W sposób sarkastyczny opowiada o rzeczywistości: obłudzie, zdradzie, zawiści, jednocześnie wskazując czytelniczkom to, co ważne i najważniejsze dla kobiety, matki.