Roman Ingarden

Roman Ingarden - jeden z głównych przedstawicieli fenomenologii klasycznej, o którym o. Józef M. Bocheński napisał: „Moim skromnym zdaniem jest to w ogóle największy polski myśliciel, jakiego kiedykolwiekśmy mieli i jeden z największych myślicieli europejskich XX wieku”.

Najwybitniejszymi uczniami Ingardena są: Józef Tischner i Władysław Stróżewski. Myśliciel ten wniósł ważny wkład do ontologii i teorii poznania, aksjologii i estetyki oraz antropologii filozoficznej i etyki. Jest autorem m.in. „Sporu o istnienie świata”, „Studiów z estetyki”, „Wykładów z etyki” i „Książeczki o człowieku”.

Roman Ingarden wypracował w dyskusji m. in. z Schelerem, Hartmannem i Hildebrandem własną, odmianę etyki aksjologicznej i dokonał jednego z najbardziej wnikliwych wglądów w istotę wartości moralnych, eksponując odpowiedzialność, szlachetność postępowania moralnego i motyw bezinteresownego pomnażania dobra w świecie.

Książka Jana Galarowicza, autora prac o Schelerze, Hildebrandzie, Heideggerze oraz Wojtyle i Tischnerze, jest napisana z pasją i klarownie.