W Dolomitach jest sporo szczytó,w, któ,rych wysokość przekracza 3000 metró,w. Zazwyczaj przychodzą na myśl słynne kolosy: Marmolada, masyw Tofane, Antelao, Pelmo, Sassolungo, Cristallo, Sorapis, Civetta, Tosa czy Cima Brenta. Przy czym wystarczy przestudiować mapę, by odkryć, że liczba dolomickich wierzchołkó,w sięgających powyżej 3000 metró,w przekracza 100. Przewodnik zawiera opisy dró,g na 86 głó,wnych szczytó,w, jeśli jednak doliczyć informacje o wejściach na niektó,re boczne wierzchołki, można w nim znaleźć aż 113 propozycji tras. Dolomickie trzytysięczniki są podzielone, patrząc od zachodu na wschó,d, na 16 grup gó,rskich: Dolomiti Brenta, Catinaccio, Sassolungo, Odle-Puez, Sella, Tofane, Sasso Croce &ndash, Lavarella &ndash, Fanes, Dolomiti di Braies, Dolomity Seksteńskie i Auronzo, Cristallo, Sorapis, Antelao, Pelmo, Marmolada i Pale di San Martino. Najwyższe wzniesienie to Punta Penia w masywie Marmolada. Grupy z największą liczbą trzytysięcznikó,w to Marmolada i Dolomiti Brenta, na ostatnim miejscu natomiast plasuje się masyw Catinaccio z jednym wzniesieniem przekraczającym wysokość 3000 metró,w, szczytem Catinaccio d&rsquo,Antermoia.
Budowa geologiczna Dolomitó,w i wysokości ich szczytó,w powodują, że wejście na dowolny, nawet najłatwiejszy trzytysięcznik często jest wyzwaniem i nie należy go lekceważyć. Załamanie pogody może skutkować oblodzeniem, co utrudnia już i tak niebezpieczne wejście i zejście. Większość klasycznych dró,g na wierzchołki została wytyczona w drugiej połowie XIX wieku przez tzw. pionieró,w Dolomitó,w. Spośró,d wszystkich odkrywcó,w na czoło wysuwa się ... jako największy pogromca szczytó,w ... Austriak Paul Grohmann. To on jako pierwszy zdobył niektó,re z najważniejszych dolomickich trzytysięcznikó,w: Tofana di Mezzo, Tofana di Dentro, Tofana di Rozes, Antelao, Marmolada, Sorapis, Cristallo, Punta dei Tre Scarpè,ri i Sassolungo, a także Cima Grande, szczyt, któ,remu do 3000 metró,w brakuje zaledwie metra. Za każdym opisanym w przewodniku szczytem kryją się historie nie tylko o alpinizmie, ale i o ludziach. Historie, o któ,rych świadczą liczne pozostałości ... sztolni, tuneli i ścieżek ... na jakie można natrafić na drogach pośró,d skalnych ścian, a któ,re są ukryte w wąwozach i na grzbietach tych wspaniałych gó,r.
Uwaga! W związku z niezależnymi od wydawcy zmianami klimatycznymi i zdarzeniami (takimi jak obrywy i osuwiska skalno-lodowe) drogi wspinaczkowe opisane w przewodniku mogą mieć nieznacznie inny przebieg.
