Opowieści kresowe 1939-1941

Książeczka, którą Czytelnicy biorą do ręki, jest rozbudowaną wersją eseju opublikowanego przeze mnie w Upiornej dekadzie. Od pierwowzoru zatytułowanego „Ja za takie oswobodzenie im dziękuję i proszę ich, żeby to był ostatni raz…” – znakomicie lapidarne ujęcie całego zagadnienia przez naocznego świadka wydarzeń, które przytaczam tutaj jako motto – jest bogatsza o niedostępną kiedyś dokumentację z sowieckich archiwów i dwukrotnie większa. Myślę więc, że nawet dla osób, które pamiętają esej sprzed wielu lat, może być interesująca.