Opowiastki przyrodnicze

W swoich Opowiastkach przyrodniczych Jules Renard (1864-1910) kreśli dowcipny i poetycki zrazem portret otaczającej go fauny i flory.

Tytuł kojarzy się nam najpierw z pewnym traktatem naukowym, liczby mnogiej użyto jednak po to, aby nam przypomnieć, iż w tym wypadku chodzi o historyjki, które się opowiada.

Mamy tu zatem do czynienia nie z dziełem uczonego, lecz pisarza o szczególnym spojrzeniu, czułym sercu i wyrafinowanym poczuciu humoru, umiejącego kreślić obrazy żywe, dziwaczne i wysmakowane.
Jules Renard obserwuje świat z życzliwością, niekiedy z ironią, zawsze zaś – z dobrocią.
W taki też sposób opowiada nam o bogatych i złożonych związkach, jakie łączą człowieka ze zwierzęciem, przywracając nam niejako naszą ludzką godność…

Równie wyostrzony zmysł obserwacji przebija z rysunków Jean-François Martina.
Przedstawiając na ilustracjach duże i małe zwierzęta, o których opowiada Jules Renard, Martin dzieli się z nami własnym światem wyobraźni – wzruszającym i śmiesznym, nostalgicznym i poetyckim…
Ten piękny, złożony z dwóch spojrzeń album to okazja, aby odkryć lub też odkryć na nowo autora o nieprzemijalnej świeżości języka i dowcipu oraz ilustratora o unikalnej kresce.