Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego

Dzieciństwo i młodość Tadeusza Irteńskiego to książka uznana przez krytyków za wyjątkową. Józef Mackiewicz określił ją jako `swego rodzaju epos`. Jej tematem bowiem `nie jest historia, stanowiąca zaledwie tło, nie są przeżycia jednej osoby, a dzieje wielu osób, nie chodzi w niej też o przyczynkowe poznanie pewnych znakomitości. Chodzi raczej o przyczynek do odtworzenia pewnej prawdy zarówno w geografii, psychologii i czasie, czyli o to, czego w gruncie rzeczy szukamy w każdej dobrej książce`. Można szukać w niej także pamiętnika z okresu dojrzewania i historii miłosnej, odwołań do `żywego` Pana Tadeusza i powinowactw z gawędą szlachecką, a szczególnie z Pamiątkami Soplicy. Z czułością i humorem Pawlikowski dokumentuje czasy, obyczaje i ludzi, jest prawdziwym `Kitowiczem Mińszczyzny`, a `możliwy tu i ówdzie brak podobieństwa do prawdziwych osób jest czysto przypadkowy`.