

„Ziemia ,może być Twoją przyjaciółką. Stąpaj po niej lekko jak inne ,stworzenia”. Ty również ,bądź przyjaciółką/przyjacielem jedynej planety, jedynej natury, jaką mamy. Ta książka ,przypomina, byśmy ,traktowały/-li świat wokół nas z szacunkiem i troską, na jakie zasługuje. ,Rzeki, jeziora, łąki, lasy, pustynie, nawet niebo nad nami – ,te wszystkie formy środowiska naturalnego, jeśli tylko zechcemy ich ,wysłuchać, mają nam coś do powiedzenia.
Krótkie i sugestywne frazy zachęcają do doświadczania ,Ziemi w rozmaitych jej odsłonach ,i “chodzenia po niej lekko, jak to robią inne stworzenia”. Poetyckie ,wersy Lewisa skłaniają do refleksji, wskazują, że, wiele mądrości możemy zaczerpnąć od ,natury: „Od morza ucz się, jak stawiać czoła temu, co nieustępliwe”, ,“Niech rzeka przypomni ci, że wszystko przemija”, “Niech jezioro uczy ,cię ciszy i spokoju”. Bór może być twoją “ostoją spokoju”, a lasy ,deszczowe „oazą nadziei”. Niektóre sugestie zdają się nieuchwytne, ,stawiają przed nami pytania. Dlaczego warto „iść o zmierzchu na ,spotkanie z mokradłami”? I co może oznaczać, że “pustynia szepcze ,wieczności ,«Szszszsz»“?
Ilustracje Anny i Eleny Balbusso łączą poetyckość, realizm i fantazję, rezonując z tym, jak J. Patrick Lewis migruje między światami ,natury i kultury. Razem, pomieszczone między okładkami słowa i obrazy są dla nas lekcją, jak mądrze i dobrze żyć, ,czerpiąc garściami z mądrości natury i szanując ją jednocześnie.